چهارشنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۸۷

 

گفتگو با آقاي حامد نصر آباديان پيرامون آكادمي سربازان صلح




«يا هو»
گفتگو با آقاي حامد نصر آباديان
پيرامون آكادمي سربازان صلح
1/ 2/ 1387
عرفان پهلواني:
آكادمي سربازان صلح از كي و چگونه فعاليت خودش رو آغاز كرد؟
حامد نصرآباديان:
در مركز گفتگوي تمدن ها سال 1381، در ارديبهشت ماه، كاري با نام «دل من خواب پروانه شدن مي بيند» كه روي صحنه ي تالار وحدت رفت كار خودش را آغاز كرد و پى در پى به اجراي نمايش ها و پرفرمنس هايي داخل و خارج كشور پرداخت كه مي شه به شاخص ترين اون ها مثل«نغمه هاي صلح»در استانبول، «رقص پروانه» در فستيوال باله ي مدرن ارمنستان، پرفرمنس «سفر به صفر» براي ابراز هم دردي با مردم زلزله زدهى زرند، «هفت سنگ» براي بم، «نامه ها» براي زلزله بم و «كنتراست» كه آخرين كار بود براي چشنواره صلح و دوستي در تهران.
عرفان پهلواني:
آكادمي سربازان صلح از ابتدا با سرپرستي و مسئوليت شما آغاز به كار كرد. درسته؟
حامد نصر آباديان :
بله
عرفان پهلواني:
اهداف شما از تشكيل اين آكادمي اساساً چي بوده؟
حامد نصر آباديان:
اهداف من از راه اندازي … في الواقع اول گروه سربازان صلح راه افتاد و بعد هم آكادمي سربازان صلح. بيشتر مد نظر من اين بود كه اگر ما بخوايم فرياد بزنيم و بگيم كه ما صلح مي خوايم بر جهان حاكم بشه هر كدوم از افراد گروهمون بایستی آدم هاي ذاتاً صلح جو و آرامي باشن و ضد جنگ باشن. اين كه مي گم ضد جنگ لزوماً جنگ كشور با كشور، ملت با ملت نيست. جنگ خود با خوده. جنگ خود با خانواده خوده. جنگ خود با همسايه ي خوده. اول گروهمون بایستی ياد بگيرين كه بچه ها آدمهايي باشن كه اين آدمها لزوماً آدمهاي آرامي باشن و آدمهايي باشن كه از جنگ دوري كنن. اگر هر كسي اين طوري ياد بگيره ما قطعاً جهاني داريم كه پر از صلح و دوستيه. يعني لازم نيست كه داد بزنيم كه بگيم كه ما جنگ نمي خوايم. اگر من ياد بگيرم امروز توي خيابان فرياد نزنم و با كوچكترين تلنگري دستم رو روي بوق ماشينم نگذارم يا پرخاش گري نكنم به دوست و رفيق خودم، مي تونم آدم صلح جويي باشم. مي تونم به اعصاب خودم مسلط باشم در تمام اين كه به هر حال در سرزمين و در جايي زندگي مي كنيم كه مثل همه ي ممالك جهان تنش توش هست و افسردگي هم هست و چيزهاي ديگر هم هست. به نظر من گروه سربازان صلح در وهله ي اول هدفش اينه كه خودش رو آرام كنه، خودش گروهي باشه كه اهل آرامش و اهل صلح و دوستي باشه و بعد هم با اجراي نمايش، با اجراي پرفرمنس، با اجراي كارهاي هنري خودش در فستيوال ها يا در كشورهاي ديگر به اجراي هنري خودش بپردازه و كم كم ناخواسته وارد بحث آكادمي بشه. آکادمي يك فرهنگستانه در گروه سربازان صلح كه در رشته هاي عكاسي، شعر، سينما، موسيقي، نمايش هاي بدون كلام و هنرهاي تجسمي فعاليت مي كنه كه از هر بخشش هم مدير مستقل خودش رو داره.
عرفان پهلواني:
در مورد كارهاي قبلي آكادمي سربازان صلح مي شه بيشتر توضيح بدين؟
حامد نصر آباديان:
بيشتر كارهاي نمايشي سربازان صلح با محوريت صلح، با محوريت دوري از جنگ بوده. بر صحنه هاي چه تئاتر كشور، چه خارج از كشور. اون هايي هم كه در قالب پرفرمنس بوده براي زلزله بم كه كمك هاي مالي اش پرداخت شد به مردم زلزله زده بم.
عرفان پهلواني:
از كجا اين كمك هاي مالي تأمين شد؟
حامد نصر آباديان:
از طرف خود بچه ها. اجراهايي كه ما گذاشتيم، مثلاً اجراي نمايش «زمستان» در دانشكدة هنر و معماري كه فراموش كردم جزو رزومه بگم. اجراي نمايش زمستان بر اساس شعر زمستان اخوان ثالث و كلام شهرام ناظري توي دانشكده ي هنر و معماري اجرا شد، درست 2 روز بعد از زلزله بم كه كمك هاي دانشجويان بالغ بر يك ميليون و خرده اي شد كه توسط رياست دانشگاه و حراست و اطلاعات خود دانشگاه پرداخت شد.
عرفان پهلواني:
در مورد فعاليت هاي بين المللي آكادمي سربازان صلح هم مي شه آن چيزي كه تا به الان اتفاق افتاده توضيح بفرمائيد؟
حامد نصر آباديان:
گروه سربازان صلح ما اولين اقدامات بين المللي خودش رو از كالج پراي استانبول شروع كرد با نمايشی با نام «نغمه هاي صلح» براساس موسيقي شهريار كهن زاد و رهبري لوريس چكناواريان در سالن پراي كالج پرا در ميدان تقسيم استانبول كار خودش رو آغاز كرد كه بعد ازاون هم من يه مدتي دوره هاي ورك شاپ داشتم در خود پرا.
عرفان پهلواني:
آموزش مي دادين يا آموزش مي گرفتين؟
حامد نصرآباديان:
آموزش پانتوميم مي دادم و آموزش حركت مو و منت مي دادم في الواقع به خود بچه ها و بعد از اون در سال گذشته در فستيوال جهاني باله ي مدرن ارمنستان در حاشيه ي برگزاريش در سالن نانكارسی اجراي نمايش رقص پروانه بود كه باز هم بازتاب خيلي خوب و خيلي قشنگي داشت براي مردم كشورهاي جهان چون كه توي فستيوال از كانادا، بلژيك، جمهوري چك، ژاپن، انگلستان و خود ارمنستان شركت كرده بودن و اينكه حس مي كردن كه ايران هم داراي چنين جايگاه نمايشي در قالب پرفرمنس ودر قالب كارهاي بدون كلام هست براشون خيلي حائض اهميت بود و خيلي جذاب بود.
عرفان پهلواني:
تا الان فعاليت هاي آكادمي بيشتر حول وهوش هنرهاي نمايش پرفرمنس آرت بوده. ولي گويا قراره كه از اين به بعد در ساير رشته هاي هنري هم فعاليت داشته باشه. در مورد اين يه توضيحي بفرمائيد.
حامد نصرآباديان:
گروه سربازان صلح زير نظر جاي خاصي نيست ولي هم كاري مي كنه با گروه صلح و دوستي كه اين گروه بنا هست به 130 كشور جهان بره. قطعاً نمايش هاي بدون كلام شايد يكي از شاخص ترين رشته هاي هنري باشه كه مي خواد ببره براي اين 130 كشور كارهاش رو اجرا كنه.
عرفان پهلواني:
چرا؟
حامد نصر آباديان:
به سبب اين كه نمايش هاي بدون كلام نمايش هايي هستن كه كلام تدارن، مرز ندارن و زبان نداره.
عرفان پهلواني:
يعني ارتباط آسون تري با مردم ساير كشورها برقرار مي كنه.
حامد نصرآباديان:
خيلي سليس و خيلي راحت بدون هيچ كلامي. چون كه شما هر اندازه كه مسلط به زبان كشور خودتون باشين پاتون رو كه از كشورتون مي گذارين بيرون اولين مشكلتون مشكل ارتباط زنجيره اي تنگاتنگ، نفس به نفس با مخاطبتونه علي رغم اين كه فرهنگ ها مختلفه، گويش ها و زبان و همه ي نگرش ها متفاوته ولي نمايش بدون كلام اين قابليت رو داره كه با تمام آدم هاي جهان ارتباط برقرار كنه. و بعد از اون رسيديم به اين كه در كنار اين كه اجراي نمايش هاي بدون كلام رو مي بريم براي اين 130 كشور در كنارش يك پكيجي داشته باشيم كه از عكس هاي برتر در مورد صلح، پكيجي داشته باشيم در مورد موسيقي، سينما، فيلم هاي كوتاه و هنرهاي تجسمي كه سعي بكنيم كه با محوريت صلح و دوستي و آرامش و دوري از جنگ و دوري از تنش و دوري از تمام مسائل خط خطي كه توي ذهن تك تك ماها هست از كودك هست تا ميان سال و كهن سال،سعي بكنيم كه از اون ها دوري كنيم و سعي كنيم كه اين كارها را اجرا بگذاريم براي سطح بين الملل.
عرفان پهلواني:
آقاي نصر آباديان، در مورد فراخوان عضو گيري و شرايط عضويت در آكادمي سربازان صلح يه توضيحي بفرمائيد.

حامد نصرآباديان:
براي شركت كردن دوستان ما در رشته هاي عكاسي، شعر، موسيقي، هنرهاي تجسمي كه مي تونه شامل بشه به نقاشي، گرافيك، سفال گري و … اعلام آمادگي مي كنند با ايمیل آدرس مديريت آكادمي[ h-mime@yahoo.com ]. اعلام آمادگي خودشون رو با فرستادن رزومه كه آيا در كارهاي ديگري در فستيوال هاي ديگري شركت كردن يا تحصيلات آكادميك دارن يا خير؟ كارهاشون رو مي فرستن و بعد هم با هر ايمیل آدرس سعي مي كنيم اولين كاري كه بكنيم بعد از اين اقدامات اوليه صندوق پستي مان را آماده كنيم كه آدرس صندوق پستي رو به زودي به دوستان اطلاع خواهيم داد. كارهاشون رو بفرستن براي جشنواره كه از بين كارها تعداد محدودي از كارها انتخاب بشه و طي جلسه اي علت و چگونگي پذيرش يا عدم پذيرش براي هنر جويان يا براي هنرمندان گفته خواهد شد.
عرفان پهلواني:
آكادمي سربازان صلح از لحاظ چارت سازماني آموزشگاهه؟ Ngo ؟ چيه؟
حامد نصرآباديان:
بيشتر Ngo اي است كه در خودش آموزش رو مي ده ولي بابت هيچ هنرجويي شهريه اي گرفته نمي شه (با خنده) بچه ها خيالشون راحت باشه. اين مسأله ي مهميه. ولي به سبب اين كه ما في الواقع مي خواهيم اين Ngo خودمون رو خيلي بسط بديم و خيلي گسترشش بديم قطعاً لازم داريم كه يك سري حمايت ها بشه. مثل داشتن قطعاً يك جاي مناسب براي خود دفتر. ما الآن آفيسون آن چنان چارت اداري نداره كه بتونيم راه بندازيم و كار بكنيم. اگر كسي بتونه كمك هاي مادي هم به ما بكنه يا جايي در اختيار گروهمون قرار بده خيلي خيلي خوبه. آكادمي سربازان صلح يك Ngo هست كه در محوريت اصلي كار خودش ناخواسته در لايه هاي زيرين اساسنامه ي خودش آموزش رو داره. ولي آموزشي كه آموزش رو باشه خير. چون كه بچه ها وقتي كارهاشون رو مي فرستن تعداد كار محدودي انتخاب مي شه، علّت انتخاب و علّت عدم انتخاب گفته مي شه و قطعاً از طرف مديران گروه آموزش داده مي شه.
عرفان پهلواني:
آيا شما تاكنون از طف اسيانسرهاي خصوصي يا سازمان هاي دولتي حمايت شدين؟
حامد نطر آباديان:
خير
عرفان پهلواني:
بيشتر از چه سازمان هاي دولتي توقع حمايت داريد واين حمايت ها به چه صورتي مي تونه باشه؟
حامد نصر آباديان:
بيشتر،متولیان كارهاي هنري ديگه. اگر كه سازمان ها و اداراتي يا وزارت خانه هايي مثل وزارت خانه ي فرهنگ و ارشاد اسلامي، اداره ي تئاتر، خانه ي تئاتر يا خانه ي موسيقي، خانه ي عكاسان جوان يا چيزهاي ديگري كه مرتبط با رشته هاي هنري هستند يا از طرف شايد بشه بعضي از سفارت خانه ها، بخش فرهنگي سفارت خانه ها يه سري حمايت بشه فكر مي كنم اهدافمون خيلي جهاني تر بشه و خيلي سريعتر پيش مي ريم.
عرفان پهلواني:
در مورد مديران بخشهاي مختلف آكادمي سربازان صلح مي شه توضيح بفرمائيد؟
حامد نصر آباديان:
سعي كرديم انتخاب و گزينش مديران آكادمي بيشتر مديران حرفه اي، مديراني كه به روز باشن و تحصيلات آكادمي حرفه اي داشته باشن در سطح بين الملل انتخاب بشن. مدير گروه هنرهاي تجسمي ما آقاي مسعود مجاوري آگاه است كه مدرس دانشگاه هستن. آقاي محسن عابدي فارغ التحصيل كالج اسپانياست براي رشته موسيقي.
خانم بهاره حاتفي فارغ التحصيل دانشگاه كلن آلمانه و مقيم آلمانه. خود من فارغ التحصيل كالج كانادا هستم و آكادمي حركت كاراكتري ارمنستان براي نمايشهاي بدون كلام و مدير گروه عكاسي به زودي اعلام مي شه و شعر هم سركار خانم باران حجتي فارغ التحصيل تئاتر و ادبيات نمايشي.

عرفان پهلواني:
علت انتخاب اين افراد چي بوده؟
حامد نصرآباديان:
عرض كردم خدمتتون علت انتخاب اين افراد اينه كه آدمهاي متخصص، بدون نگرش هاي سليقه اي و بدون اعمال نظرهاي حاشيه اي و سفارشي كارها رو به روز انتخاب كنن چون كه بنا هست اين كارها در سطح بين الملل اجرا بشه و پس قطعاً اگه كسي مي خواد كار موسيقي خودشو ببره و براي يه كشوري مثل فرانسه يا ايتاليا بايستي به متد روز هم آشنايي داشته باشه و داوري وقتي مي خواد بشه نسبت به اين كارها بايستي داوري خيلي متخصصانه و خيلي تكنيكي نگرش بيشتر به اين اتفاق.
عرفان پهلواني:
هنرمندان رشته هاي مختلف هنري چه جوري مي تونند آثارشون رو به دست شما برسونن و اين آثار چگونه ارزيابي مي شه؟
حامد نصرآباديان:
از طريق ايميل آدرس و وب سايت WWW.theaterart.ir با گروه سربازان صلح اعلام آمادگي مي كنن براي اين دو مديران، هم مدير وب سايت و هم مدير آكادمي سربازان صلح. و بعد از اون هم كارهاشون رو به دفتر آكادمي مي فرستن كه در اسرع وقت صندوق پستي دفتر اعلام خواهد شد.

عرفان پهلواني:
اشاره كردين به سفرهاي بين الملليتون. آيا قراره شما سفرهايي رو در داخل ايران هم داشته باشين؟
حامد نصرآباديان:
قبل از سفر گروه صلح و دوستي به 130 كشور كه تقريباً نزديك به 18 ماه يا نزديك به 2 سال به طول خواهد انجاميد، يك سفر داخلي داريم كه گروه صلح و دوستي از سپتامبر از تقريباً شهريور ماه آغاز خواهد شد ولي قبلش سفر داخلي داريم از خليج فارس آغاز خواهد شد. يه سري اجراي نمايش ها به شكل كارناوال در ايران هست و بعد از اون هم كه از كشور خارج خواهد شد. مطمئناً گروه سربازان صلح در مدت 18 ماه با گروه صلح ودوستي نخواهد بود به سبب اين كه سفر خيلي طولاني است و هممون وقتي كه بر مي گرديم هيچ كاري نخواهيم داشت،غم نان نمي گذاره كه بريم به سفر. ما در طول سفر به گروه صلح و دوستي در ايالت هاي مختلفي كه وارد مي شن خواهيم پيوست. مثلاً در كيك در كانادا در تورنتو يا در هر جاي ديگري كه باشن با طريق رايزني سفير فرهنگي مشخص مي شه كه ما چند شب بايستي اجرا داشته باشيم، ويزاها آماده مي شه و گروه به گروه اصلي صلح و دوستي خواهد پيوست.


عرفان پهلواني:
اشاره داشتيد به گروه صلح و دوستي. مي شه يه معرفي مختصري از گروه صلح و دوستي هم داشته باشين.
حامد نصرآباديان:
گروه صلح و دوستي زير نظر مجري طرحش آقاي بهروز شليله هستن كه ايشون خودشون چند وقتي است يكي از دغدغه هاي اصلي شون قضيه ي صلح و دوستي و مشخص شدن اين هدف اصلي شون رو دارن در كشورهاي جهان كه اولين اتفاقش از طريق نمايش رقص پروانه ي ما بود براي كشور ارمنستان كه شركت داده شده در فستيوال باله ي مدرن ارمنستان. ايشون Ngo خودشون رو ثبت كردن در ميراث فرهنگي و بيش تر از طريق جهانگردي سعي در نشان دادن اهداف گروه خودشون و گروه سربازان صلح دارن كه باز هم اون هم بر مي گرده به برقراري صلح و دوستي.
عرفان پهلواني:
يه سئوال در مورد اسم آكادمي سربازان صلح. بيشتر وقت ها سرباز يادآوره جنگه. اين پارادوكسي كه در اسم آكادمي شماهست رو چگونه توجيه مي فرماييد؟
حامد نصرآباديان:
سرباز بيشتر يادآور جنگ هست ولي سرباز بيشتر نشان دادن پايين ترين رده ي يك صنفه. هميشه سربازان فداييان يك حذب، يك Ngo و يك ايدئولوژي هستن. ايدئولوژي كه ما حاكم كرديم در ذهن خودمون، ما نيفست خودمون رو داريم، بيشتر قطعاً صلحه و هممون هم هيچ فرمانده اي نداريم، هيچ بزرگتري نداريم، از مدير آكادمي گرفته تا كوچكترين عضوش كه شايد يه دختر بچه ي 4- 5 ساله باشه هممون سرباز صلحيم و براي صلح خدمت مي كنيم و براي صلح كار مي بريم و تنها سلاحمون به جاي سلاح هاي اتمي و به جاي سلاح هايي كه با سردي فشنگ و گلوله هستن ما تنها سلاحمون هنرمونه.
عرفان پهلواني:
و سخن پاياني؟
حامد نصرآباديان:
در جمع من و اين بغض بي قرار
جاي تو
خالي



3/ 2/ 1386

نظرات: ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]





<< صفحهٔ اصلی

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

اشتراک در پست‌ها [Atom]